Fehmi Koru: Gazeteciler Vilnius’tan olumlu izlenimler taşıyor, yarısı gerçek olsa razıyım

Fehmi Koru*

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve yanındaki heyet, NATO Doruğu sonrası Litvanya’nın Vilnius kentinden ülkemize döndü. Dönüş yolunda uçakta bulunan gazetecilerle Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın paylaştığı görüşler, doruğun ülkemiz açısından her bakımdan başarılı geçtiğini gösteriyor.

Kendim de geçmişte cumhurbaşkanları ve başbakanlara dış ziyaretlerinde eşlik ettiğim için bilirim, devleti temsil edenlerin yurtdışı seyahatlerinin hepsi kıymetlidir ve hepsi başarılı geçer.

Gerçek manada ‘başarı’ ziyaretler sırası ve çabucak sonrasında anlaşılmaz; temasların getiri-götürü hesabı için üzerlerinden bir müddet geçmesi gerekir.

Kendi hesabıma şunu söyleyebilirim: Vilnius’tan Türkiye’ye taşınan haberlerin yarısının bile gerçek olmasını büyük muvaffakiyet olarak kabul etmeye hazırım.

Nedenini yazayım:

Türkiye AK Parti iktidarının birinci devrinde -2002 ile 2012 arasında- hem içeride hem de dışarıda kıymetli ilerlemeler kaydetti. İktisatta birçok göstergeler olumlu geliştiği üzere, ferdî olarak da refahtan yararlanıldı. En kıymetlisi de, kronikleştiği düşünülen önemli meselelerin hakkından gelmenin yolları arandı.

Dışarıyla münasebetlerde de ‘örnek’ bir 10 yıl geçirildi. Avrupa Birliği (AB) ile tam üyelik müzakereleri o periyotta yürütüldü. AB müktesebatına ahenk için birbiri gerisine yasalar çıkartılmaktaydı. Komşularla sıfır sorun prensibi, her tarafı düşmanlarla çevrili bilinen bir ülkeye itimat aşıladı. ABD ile ikili ilgiler, başlarda ufuk karartan 1 Mart tezkeresine ve subaylarımıza çuval geçirilmesine karşın, devrin sonuna yanlışsız, gerçek manada ‘stratejik ortaklık’ tabanına kavuşturuldu. Orta Asya’dan Adriyatik denizine uzanan ve Ortadoğu’yu da içine alan geniş coğrafyada, Türkiye, ağzına bakılan bir ülke haline dönüştü.

Korkudan fazla hayranlık uyandıran bir ülke…

Son 10 yıl birinci 10 yılın imgesini unutturacak kadar farklı oldu. Menfur bir darbe teşebbüsü bile yaşandı son 10 yıl içerisinde.

İlk 10 yılın demokratik kazanımları sonraki 10 yılda yerlerini şahsî ve kitlesel problemlere bıraktı.

Bugün hayat pahalılığı derinden hissedilen, adalet sistemi güvenilmez hale dönüşmüş, demokrasisi sıkıntılı bir ülke imajında Türkiye.

Vilnius’a gidene kadar Türkiye denildiğinde gündemi teşkil eden birinci husus bile son halimizi özetlemeye yetiyor: Terör… Terör ve terörist kavramlarına bizim yüklediğimiz manaları paylaşmadığı için İsveç’in NATO üyeliğine itiraz eden bir ülkeydik.

İtirazdan Vilnius’ta vazgeçtiğimizi açıkladık açıklamasına ancak kavramlara yüklediğimiz manayla ilgili argümanımızı hala sürdürüyoruz.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, dönüş yolunda, gazetecilere, görüştüğü başkanlara bağlantı başkanlığı tarafından hazırlanmış dört kitabı armağan ettiğini “Bu yapıtlarla tarihe not düştük” sözüyle aktarmış. Kitapların isimleri şu: İnsani Yardımda Türkiye Modeli, Türkiye’nin NATO’ya Katkıları, Türkiye’nin Terörizmle Uğraşı ve Önder Diplomasi…

Bu kitaplar, birden fazla tıpkı vakitte AB üyesi de olan NATO’daki müttefiklerinin önderleri gözünde, Türkiye’ye ‘Avrupalı’ olma savındaki bir ülke imajı kazandırmaya fayda mı dersiniz?

AB ile müzakereleri yine başlatmayı amaçlayan, hiç değilse gümrük birliği antlaşmasını ülkemiz lehine güncelleme ve/veya vizesiz hür deveran kolaylığı kazanma süreçlerine yol almak isteyen bir ülkenin bu tezini öteki özelliklerini ön plana çıkartarak muhataplara aktarması beklenirdi.

Muhataplar bunu beklemişlerdir.

Halkın oylarıyla seçilmiş bir milletvekilinin cezaevinde tutuluyor olması…

Kanun kararında kararnamelerle misyonlarından edilen insanların varlığı…

Avrupalı ülkelerin ceza yasalarında bulunmayan unsurlarla mahkum edilmiş tutuklu ve mahkumlarla dolu cezaevleri…

Medyanın zirvesinde asılı duran hürriyetleri kısıtlamayla sonuçlanması kaçınılmaz ceza hususları ve onları hiç çekinmeden uygulamaya hazır bekleşen kurumlar…

İnsanların en doğal toplumsal gereksinimlerini karşılamak üzere düzenlenmiş etkinliklere baskılarla pürüz olunması…

Bunlar ve daha kaçları, önümüzdeki beş yılda da AK Parti tarafından yönetilecek olan Türkiye’yi, dışarıdan bakanların gözünde, birinci 10 yıl üzere mi, yoksa son 10 yıl üzere mi mütalaa edilecek bir ülke olarak algılanmayı getirecektir?

Vilnius’ta görüşülen kendilerinden olumlu izlenimler alındığı aktarılan önderler ile onların ülkeleri gözünde?

Soruya karşılık ararken dönüş yolunda verilen bildiriler ortasında bir cümleye rastladım, onu da paylaşayım da bu yazıyı fazla uzatmayayım: “Avrupa Birliği’nden göreceğimiz olumlu çalışmalar sonucunda biz de verdiğimiz kelamları hayata geçirmek için çalışmalara başlarız.”

Bu hususta tavizsizmişiz.

Önce biz değil, bu kelama nazaran, Avrupalılar bir şeyler yapacak…

Göreceğiz…

*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.